Irene Sander

 

Wo kummst Du her?

Ik bün in'n Kreis Neenborg an de Werser geboren un upwussen.


Woans is dat bi Di anfungen mit’n Schrieven? Un worüm op Platt?

To'n Schrieven harr ik lange Johre keen Tiet. Kinner uptrecken, een groot Goorn un en Halfdagsjob, in den ik as Bookholerin arbeie,  dat leet mi keen Freitiet. Erst as mien Kinner wegtrocken, füng ik wedder an to schriftstellern.

Ik güng na en Plattdüütschkring, un dörch den sien Vörsitter, Helmut Möhring, bin ik 2002 dortau kamen, mit anneren Schwieverslüüd regelmäßig plattdüütsche Geschichten för de Landeszeitung to verfaten. In jede Weekendbilaag ward en Geschicht van uns Plattdüütschschrievers afdruckt.


Wat hest Du anners in Dien Leven maakt? Wat hest Du noch so vör?

Mien Öllern harrn in den lütten Dörp Hibben en Buernhoff, un ik weer dat eenzige Kind. Dorüm leten mien Vader un Mudder mi keen Beruf utseuken,  ik möss jo doch den Hoff övernehmen, so keem för mi gor nix anneret in Fraag. Ik harr ok keen Verlööf, wie mien Lehrer dat vörsleug, na't Gymnasium to gahn, denn ik weer jo man blots  en Deern,  dor bedüde veel Utbillung wegsmeten Geld, denn ik heirate jo doch, un dat möss ok mit een ween, de wat van de Buerei verstünn, dat he up unsen Hoff arbeien kunn.

So weer mien Leven van mien Öllern al vörutbestimmt, un wiel ik gor keen Lust to'e Buerei harr, bedüde dat allens en slechte Tokunft vör mi. Ik woll veel lever Böker un Geschichten schrieven un mi annere Spraken bibringen, aver mien Mudder sä, dat weer allens brotlose Kunst, ik harr jo blots Löveken in'n Kopp, un wenn se mi noch mal mit en Inglischbook erwische, denn smeet se et in‘n Oven. Se geev mi de Messfork inne Hand un meen, ik könn den Swienstall utmessen, un in mien Freitiet schöll ik man lever Strümpe stoppen as Böker lesen, dat ziem sik för en Buerfro.
To'n Glück lehr ik Otto Sander kennen, den et ok ähnlich wi mi gahn weer. He schöll as öllst Jung ok den Buernhoff von sien Vader arven, un wat em noch slimmer vörkeem, he schöll ok Vader sien Gastwirtschaft övernehmen. He is denn bi de Post anfungen to arbeien. Wi beid hefft heiratet, uns Öllern verlaten un uns en Huus in Horndorf, in'n Landkreis Lüneburg boet.

Unsere veer Kinner schreven wi nich vör, welk Beruf se hebben mössen. Se hefft all Abitur maakt, de dree Jungens bröchen en Studium achter sik, un de Deern is Gärtnermeisterin worrn.


Wo bliffst Du mit Dien Texten af?

In 'n Sommer 2007 heff ik mien Geschichten ut de Zeitung un noch en poor annere Dööntjes to‘n Schmunzeln bi‘n Wachholtz Verlag in Niemünster as Book verleggen laten. De Uplage is bilütten längst verköfft, un weil ik en Neeuplaag ok to‘n Pries van teihn Euro verköpen woll, all Verlage aver wiet över den Pries rutgahn wullen, heff ik dat Book  bi en Druckerei rutbröcht, un et warrt ok bi „Lünebuch“ verköfft. Intwüschen heff ik al Geschichten noog för en tweitet Book, dat ik wedder van en Druckerei verleggen laat, un et is  in en poor Weken fardig. Dat erste Book heet „De dode Hahn“. Dat twete  „De kranken Höhner“, un dor sünd ok vele Geschichten to‘n Smustergrienen in.

       Mien Book „De dode Hahn“

ISBN 978-3-529-047749-0

Niemünster: Wachholtz Verlag 2007

141 S.

Wat dat anners noch to seggen gifft:

     Ik heff uter de plattdüütschen Böker ok noch hochdüütsche schreven, de et fast all noch över‘t Internet to köpen gifft, dat sünd twee Kinnerböker, en hochdüütsches Backbook mit plattdüütsche Sprüche, veer Romane un en Lümborgkrimi mit en beten Lümbörger Stadtgeschichte dor mang.


Woans kann een Di tofaatkriegen?

Tel. 0 41 37 – 76 60

Mail: irene.k.sander@gmx.de